نگو که دل اسیره اینجا می خواد بمیره
بیا که پر بگیریم تو این قفس نمیریم
اینجا دلای مردم تو سینه قلوه سنگه

حتی میون دخترا با مادرشون جنگه
حتی میون دخترا با مادرشون جنگه

اینجا همه قناریا از دست غربت دلا
پر کشیدن و رفتن تو این قفس نموندن
اینجا دلای خسته حتی پرای بسته
تو زندون کدورت یه لحظه وانمیشه
نگو که دل اسیره اینجا می خواد بمیره
بیا که پر بگیریم تو این قفس نمیریم
اینجا دلای مردم تو سینه قلوه سنگه

حتی میون دخترا با مادرشون جنگه
حتی میون دخترا با مادرشون جنگه

اینجا حرف یه رنگی تو سینه های سنگی
تو لحظه های وحشت یه لحظه جا نمیشه
از آدمای سنگی بس که دارن دو رنگی
دارم آتیش می گیرم دلم می خواد بمیرم
نگو که دل اسیره اینجا می خواد بمیره
بیا که پر بگیریم تو این قفس نمیریم
اینجا دلای مردم تو سینه قلوه سنگه

حتی میون دخترا با مادرشون جنگه
حتی میون دخترا با مادرشون جنگه